Memnun edilmesi zor ve dengesiz?

Teşekkürler.

Bir schengen vizesi sorusu da benden.

Şimdi var olan mevcut Malta vizem 23 şubat 2026 tarihinde bitecek. Atıyorum 17 şubat 2026 tarihine başvuru yapsam sehayat tarihini 30 Mart - 02 Nisan olarak gösterebilir miyim?

Bunu tecrübe ettiniz mi?

Sb. İyi pazarlar.

işsizlik yaşıyor, hayatı sorguluyorlar mı? fiyakalı yerlere gelebildiler mi?

Merhaba, en son 2-3 ay önce havaalanına girmiştim ve otomatikman hiç kargaşaya yol açmadan kemeri çıkarmıştım. Fakat güvenlikler bazı kişilere kemer çıkarmayın devam edin dediğini gördüm.
Şimdi son durum nedir, kemer çıkaracak mıyız, çıkarmıyor muyuz?

Yine bi öneri duyurusu ile karşınızdayım :) İstanbul'da (yaka farketmez) beğendiğiniz burger mekanları var mı? Burger delisi biri olarak müsait olduğum zamanlarda önerilerinizi denemeyi düşünüyorum.

Yorucu, yipratici, stresli bir dönemden geçiyorum. Sağlıkla ilgili durumlar. Bi süre deşarj olup kendimi yenilemem gerekecek sonrasında. Yaşam enerjim sıfıra indi. Kendim için biseyler yapayım istiyorum. Neler olabilir?

ülke,başvuru tarihi ve sonucun gelmesi süresi.(ne kadar süre verdiğini de yazarsanız çok şükela.)

qnb bankası üzerinden döviz gönderilecek.
başka banka olunca işlem çok uzuyor. bir haftadır gelmedi de, arada bir yerde kaldı tam anlamadık şuan süreci.

tekrar gönderilecek, qnb varsa aynı banka olduğu için havale gibi anında olacak.
bende ise enpara var. bu durumda farklı banka gibi bir işlem görüyor enpara yoksa qnb ve enpara arasında bu döviz transferini hızlandıracak bir bağlantı var mı

Arkadaşlar selam,

İşte yaşadığım en büyük problemlerden biri maillerle gelen işleri başka süreçlerle beraber ilerletirken unutmak ve takip edememek. Bu sorunu çözmek işte beni çok rahatlatacak ancak kendime uygun, hızlı adapte olabileceğim verimli bir yol bulamıyorum. Maillerde bayrakla işaretliyorum sonra dönüp bakmayı unutuyorum ya da aşağılarda kalıyor, not uygulamalarını aktif kullanamıyorum, bu alışkanlığı bir türlü edinemedim ve bir çıkmaz içersindeyim.

Basit gibi ama benzer sorunu yaşamış olanlar beni anlayacaktır tahmin ediyorum. Konuyla ilgili fikirlerinize kapım sonuna kadar açık. Beni aydınlatırsanız çok sevinirim. Bir uygulama, bir fikir, bir şey...

Teşekküler.

iş yerinde yapmak zorunda olduğunuz ve yapmaktan en nefret ettiğiniz, başlamakta zorluk çektiğiniz, elinizin en gitmediği iş nedir?

Ben değil diye biliyorum ama e devlette bile semt adı girmemizi istiyor. İl, ilçe, mahalle, sokak, apartman değil mi bu sıralama büyükten küçüğe doğru, semt bunun neresinde kalıyor?

merhaba,
bu duyurunun benzerini geçtiğimiz günlerde açmıştım ama olay biraz değişti o yüzden akıl danışacak birilerine ihtiyacım var.

özetle:
eşimin yeğeni istanbul'da askeri okul kazandı. bizi de evci olarak yazdı.
bizim planımız 2-3 haftada bir cuma-cumartesi akşamları bizde kalması ve pazar günü okula dönmesiydi. çocuk da sizi her hafta rahatsız etmek istemiyorum, hem de çok uzak vs diyordu.
ben 2-3 haftada bir kalmasına da çok sıcak bakmıyordum ama yapacak bir şey yok moduna girmiştim.
şimdi okuldan öyle kafanıza göre evci iznine çıkmak yok. ya her hafta evci çıkacaksınız ya hiç çıkmayacaksınız denilmiş. çocuk da eşimi aramış amca okul böyle diyor ne yapayım diye o da gelme diyememiş. yani özetle çocuk her hafta sonu bizde kalmak zorunda ama bunu eşim de ben de kesinlikle diyemiyoruz.
buraya bir dipnot düşeyim: eşimin anne ve babası istanbul'da yaşıyordu. memleketlerine taşındılar. onların taşındığı eve biz geçtik yani eşimin anne-babasının evinde oturuyoruz. kira da ödemiyoruz. başka evleri var kirada onun kirasını da eşimin abisi alacak yıl sonundan sonra.
dün bayağı kavga gürültü oldu evde. çünkü ikimiz de çalışıyoruz. ben haftada 2 gün evden, 3 gün ofisten çalışıyorum ama 3 gün çalıştığım günlerde 2 saat işe gidiş, 2 saat eve dönüş sürüyor. 6'da çıksam 8'de evde anca oluyorum. bir tek hafta sonum var. cumartesi zaten temizlikle geçiyor. cumartesi akşamları eşimle vakit geçirmek istiyorum. pazar da yine ıvır zıvır işler oluyor ya da nadiren dışarı çıkıyoruz bi etkinlik vs olursa.
yeğeni bize gelirse cumartesi sabahı eşim evde olmuyor ve ben uyuyabileceğim 2 günden birinde kalkmak zorundayım çünkü ayıp. pazar günü de benzer durum var zaten askeri okulda olduğu için alışmış sabahın köründe kalkıyor. geçen pazar mesela 3'e kadar evde oturdu. 6'da okula girmesi gerektiği için 3'te çıktı.
benim artık cuma- cumartesi akşamları eşimle oturup film/dizi izleme ve vakit geçirme gibi bir olayım kesinlikle kalmadı. çünkü bu çocuk cuma akşam yemeği vaktinde gelecek ve bizle oturacak sohbet falan etmek istiyor. cumartesi gündüz çıkar gider ama akşam yine öyle. pazar da ya kahvaltıdan sonra biraz oturur ya da gider bilmiyorum 2 günüm çöp olduktan sonra pazar yarım günü düşünemiyorum artık.
dün eşime ya bu işe bi çare bul ya da bu iş boşanmaya kadar gider dedim. çünkü bu çocuk tam 5 sene okuyacak bu okulda. gidebileceği başka bir yer yok. olsa da yasak.
o da ailesiyle arasını bozmadan bir yöntem düşünüyor ama bulamadık.
makul şekilde abine anlat, bizim bi hafta sonumuz var. mümkün olduğunca evi otel gibi kullansın vs gibi çocuğunu uyarsın gibi bir yöntem geldi aklıma ama ne kadar etkili olur, nasıl bir tepki gelir bilmiyorum.
eşimi seviyorum ve bu nedenden ayrılmak istemiyorum ama ben sorumluluk almamak için çocuk bile yapmıyorum ve hayatımda 4-5 kere gördüğüm bi çocuğa da zaten tek dinlenme alanım olan hafta sonumu 5 sene feda etmek istemiyorum. üstelik bu çocuk bizde kalırsa benim evimde yatılı misafir de kalamaz her türlü tüm konforumu ve düzenimi bozuyor.
bu konuyla ilgili ailesini, abisini ve yeğenini de incitmeden nasıl bir konuşma yapılabilir. fikirlerinize gerçekten çok ihtiyacım var.

bunu kimse kabul etmez dedim eşime. çık sokağa 10 kişiye sor kaçı kabul edecek dedim. siz böyle bir şeyi kabul eder miydiniz bunu da kendisine okutmak için bunu da sorayım.

teşekkür ederim.

Bu NBA kupası maçları sezondaki 82 maça dahil mi? Yoksa 82 maç haricinde mi oynanıyor?

Evet, napıyoruz? Dökülün bakalım.
Ben yine bir sınava hazırlanıyorum.
www.youtube.com

gidilir mi ne dersiniz ? daha once hic izlemedim kendisini

Beni bugün işten atsalar sanki hiç üzülmezmişim gibime geliyo, oh bana da değişiklik oldu derim, 1 ay boş durup sonra yine iş bulurum gibi hissediyorum.

siz de böyle misiniz yoksa işimi kaybedersem üzülürüm zira zaten zor elde ettim, gibi mi düşünüyorsunuz?

Selamlar herkese,

Aslında benim yurt dışı gezmek falan gibi bir derdim yok da hanım hevesli bu işlere. Geçen bir vize başvurumuz oldu. Sürecin yüzde 95'iyle eşim ilgilendi zaten, ben sadece iş yerinden gerekli evrakları istedim ve başvuru için eşimle beraber VFS'ye gittim.

Adamlar sırf beni ülkelerine alsınlar diye kapılarında köpek muamelesi görmenin çok zoruma gittiğini hissettim. Almışım elime bordromu, banka dökümünü, izin kağıdımı, biletimi, cart curtumu, başvuru için bile bir ton para verip kapılarında yatıyorum adamların "beni de ülkenize alın lütfen vallahi uslu duracağım, hemen geri döneceğim param da var zaten bakın diye". Paşalarım belki lütfeder de "iyi bakalım 3 aydır bekliyorsun al sana 10 günlük izin" derler diye.

Sizin zorunuza gitmiyor mu bu muameleyi görmek? Gerçekten sadece orayı gezip/görmek için şu muameleye maruz kalmaya değer mi?

Kaç yaşındasınız ve bu yaşınıza kadar sizce iyi yaşadınız mı? Hayattan alacağınız şeyler olduğunu düşünüyor musunuz? Sağ olun.

Bakış açınız ve düşüncesiniz nedir?

Benim için ifade özgürlüğü sınırsızdır. Her şaka, espri ve mizah yapılır. Sadece yeri ve mekanı vardır. Müslüman mahallesinde salyangoz satmak gibi bir şey. Gerçi bu durumda ifade özgürlüğü engellenmiş oluyor ama sonuçta salyangoza talep olmaz.

Birde mizah ve komedi yaparken amaç dalga geçmek, alay etmek ve küçük düşürmek olmamalıdır. Olduğunda o mizah ve komedi olmuyor, aşağılamak oluyor.

Böyle bir fikrim var. Dümdüz magnet olsun istemiyorum açacak şeklinde olanlar var biliyorsunuz vardır sizde de.

Arkadaş kendi yaptırmıştı, ben araştırınca stk'ların da böyle ürünleri olduğunu gördüm hoşuma gitti.

Sorum ise şu: Magnetin üzerinde bebeğin adı ve doğum tarihi yazıyor. Bebek doğduktan sonra yaptırsam çok geç kalır mı birkaç güne gelir mi acaba?

Tarihsiz yaptırmak da bir seçenek ama onu da istemiyorum. Ziyarete gelen eşe dosta hediye ederim diye düşünmüştüm.

Şu tip bir şeyden bahsediyorum. Birinin bir şeyini çok beğendiniz. Bir gün o şeyden daha iyisi sizin oluyor. Bu genelde bu şekilde gerçekleşiyor ve siz bu düzene inanarak her konuda düşündüğümüzden daha iyisini bulacağına içten içe inanıyorsunuz.

Bir arkadaşınızın sevgilisi var. Kıskandınız. Ama bir gün bir bakıyorsunuz o kızdan daha güzel bir kızla sevgili olmuşsunuz.

Ya da bir arabayı beğendiniz. Ben şanslıyımm benim arabam bundan daha iyi olacak diyor musunuz?

Arkadaşınız gitmek istediğiniz bir ülkeye gitmiş. Atıyorum İtalya. Turist olarak. Ama sizin kaderinizde Green Card kazanıp ABD'de çalışmak var. Bu tip bir hissiniz var mı?

Sağ olun.

Doneler,
10 yıldır aynı kurumdayım, yönetici pozisyonunda çalışıyorum. İşimi seviyorum ancak son zamanlarda hem benden kaynaklı hem de ekipten kaynaklı hatalar yapıyoruz, işlerin ocak sonunda bitmesi lazım, takvim sıkışık.
Maaşım eh işte
ev kirası yok
Kız arkadaşımı çok seviyorum, beraber yaşıyoruz
Ailemle ilgili bir sorunum yok, sağlık sorunum yok, yakınlarımın sağlık sorunu yok.

Ama istanbul'dan, iş hayatındaki mış gibiliklerden samimiyetsizliklerden çok sıkıldım. Sanırım artık gençlik zamanlarındaki enerjim,motivasyonum yok. İşi bıraksam yapabileceğim başka bir iş becerim yok, hadi olsa yine aynı içsel sıkıntıyı yaşayacağım belirli bir süre sonra.

Trakya'da küçük bir şehirde evim var, oradan kira geliri alıyorum, o şehre dönersem oturabileceğim ayrıca bir evim daha var. Ama yapabileceğim bir işim yok.

Psikolojik olarak son zamanlarda iş'te yaşanan sıkıntılardan dolayı çok daralmış hissediyorum, çıkış yolum yokmuş gibi hissediyorum, özgüvenimi kaybetmiş gibi hissediyorum, aslında geçmiş yıllarda da sıkıntılı zamanlarım oldu ancak hepsinin üstesinden özgüvenim ile geldim şimdi kendimi daha özgüvensiz hissediyorum.

Bunu buraya yazmak istedim sadece, benden daha kötü şartlarda olan insanların olduğunu biliyorum, bu zamanlar geçecek değil mi ?

3 ay, 6 ay, 1 yıl vize almıştık bu yıla kadar. Hepsinde de en çok Yunanistan'da kaldık, çokça giriş çıkış yaptık vs.

Bu yıl başvurduk yine 1 yıl verdiler.

Sizce konsolosluğa cascade kuralı dahilinde tekrar değerlendirmelerini isteyen bir dilekçe yazsam mı? Faydası yerine zararı olur mu bana?

Var mı? İş güç eğitim nerede ne zaman çalışıyorsunuz? Kafe konusunu hiç denemedim. Starbucks falan. Gidip 3 4 saat oturabiliyor muyuz? Sürekli bir şey içmek gerekiyor mu? Bir kere belediyenin kütüphanesine gitmiştim. Hepsi liseliydi. Çok efendilerdi. :D Ama biraz sıkıcı gelmişti. Daha rahat hangi kafeler olabilir? Sağ olun.

Bir şeyin olasılık tahminleri için en gerçekçi yol bahis oranlarıdır bence çünkü işin içinde para var. İddia'ya baktım GS'ye 1.4 oran vermiş. Ama tüm yorumcular ağız birliği yapmış gibi "kuzey takımı, disiplin, koşu mesafesi, arkaya adam kaçırma vb." cümlelerle "1 puan da fena değil" modunda takılıyor.

İddia mı bir şey gözden kaçırıyor yorumcular mı?

Merhaba! Ilk defa Amsterdam'a gidecegim. Gitmisken "bir seyler" denemek istiyorum. Kurallara aykiri mi, soru silinir mi bilmiyorum ama Amsterdam icin tavsiye ariyorum. Ozelden de yazabilirsiniz. Tesekkurler.

Formattandir: Amsterdam'da ne yenir, nerede yenir? :)

Havası kasım ayında çok yağışlı olmayan, görmeye değer Kıbrıs harici önerileriniz nedir? Tek başıma olacak

Her gece rüyamda ya okulum uzamış ya da askerliğim bitmemiş görüyorum.

İşte diplomam burada. Üni mezunuyum ben diyorum. Yoook sen daha liseyi bile tekrar okuyacaksın diyorlar. 30 küsur yaşımda liseye başlıyorum falan. Bir sürü eziyet.

Nedir bu ya?

Döviz bürosuna gidip elimdeki Euro’yu direkt dolara çevirin desem dolar olarak verirler mi?
Yoksa Euro’yu tl ye çevirip sonra mı dolar alın derler?

hangi kitabıyla başlayayım? bir ses böler geceyi?

ist avrupa yakası (yüz yüze) için git veya gitme diyeceğiniz kurs yerleri hangileri ?

Selamlar herkese,
1 gün venedik,
2 gün Floransa
2 gün Bologna yapıp döneceğim.

Yarın yola çıkıyorum daha önce roma ve milano yaptım biraz biliyorum italya'yı. Bu üstteki yerler için önerilerinizi alabilirim veya alıpta hoşuna gittiğiniz ürünler var ise yazmanızı rica edebilirim. Bu arada Çarşamba sabah venedik'te olacağım orada olan kimse varsa eğer Vermouth ısmarlayabilirim. Sevgilerimle

Mesleğimi sevmiyorum

Okulu bitireli 7 sene oldu sürekli kararsızlık yaşıyorum mesleğimle ilgili belki severim diye bekledim farklı şirketlerde çalıştım ama bu alanda kendimi geliştirmek istemediğimi farkettim.

Şu yaştan sonra da enerji kalmadı açıkçası her şey gözümde büyüyor. Birkaç alan düşündüm ama sonra olmaz diyip vazgeçtim.

Kariyer danışmanına veya psikoloğa mı gitsem bu kararsızlık normal değil gibi geliyor. Sürekli zihnimde onu mu yapsam bunu mu diye rahatsız eden düşüncelerle uğraşıyorum.

Bir insan ne istediğini neden bilmez ki?
Bilsem bile bu saatten sonra çok zor gibi geliyor ne yapılır?

Bu durumda olanlar ne yaptınız ?

fm mobile oynamak için mecbur bir aylık üyelik aldım ama oyun hiç sarmadı maalesef, üyelik boşa gitmesin diye bir şeyler izlemek istiyorum. duyuruda kriter dedim gerçi ama düşününce aklıma pek bir şey gelmedi... yine de toplumsal konulara değinen, belki bir parça (tümüyle de olabilir) distopik filmler iyi gidebilir sanki. aşklı, maceralı, hızlı tüketim için çekilmiş bi' şey değil de izleyince "vay anasını" dedirtecek bi şey arıyorum özetle. henüz izlemedim ama mesela parasite o tarz bi film diye biliyorum, aklımda o da var.

çok net bir kriter olmamakla beraber film kuzey amerika'da (meksika hariç) geçmezse sevinirim. avrupa olur, asya olur, güney amerika olur, afrika olur... karakterlerin çoğunun sokakta karşılaşıp "vay topraam nabıyon" diyebileceğim türde olması, tabiri caizse hikayenin ve ortamın BANA GEÇMESİ önemli benim için.

önerileriniz için şimdiden teşekkür ederim cipsinen sarı golaylan bekliyorum.

Trenle tepe natulus durağında inersem ceviz ağacı na nasıl giderim?

boy 180 kilo 90 30+ erkek
10 özel ders aldım crossfit hoca iyi sayılır
2 ders yaptık baya tükendim derslerden sonra

10 dersin sonunda ne olurum? artı neler yapmam gerekir?

Çok merak ediyorum sadece benimkiler mi böyle yoksa bu yaş grubu artık böyle mi?

60 yaşındalar. Sürekli ellerinde telefon.
Eskiden sohbet muhabbet ederdik akşamları. Şimdi annem instagram, haber siteleri, arkadaşlarıyla wp yazışmaları. Babam da online satranç, instagram linkedin akşama kadar sıkılmıyorlar da.
Bir zamanlar onlar bana kızardı bırak artık telefonu yüzümüze bak diye. Şimdi ben onlara kızıyorum.

:(( sizinkiler de böyle mi?